کد مطلب:80311 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:243
امام علیه السلام در پاسخ او فرمود: «اسكت قبحك الله یا اثرم، فوالله لقد ظهر الحق فكنت فیه ضئیلا شخصك، خفیا صوتك، حتی اذا نعر الباطل نجمت نجوم قرن الماعز»[1]. (خاموش باش! خدا رویت را سیاه كند ای آنكه دندان جلوتر افتاده، به خدا سوگند حق آشكار گردید و تو شخصی ناتوان بودی، صدایت در سینه حبس شده بود تا آنگاه كه صدای باطل از حلقوم بیرون آمد، همچون شاخ بزی آشكار شدی! (خداوند عمرو بن عاص را لعنت كند زیرا او به من نوشت كه «ذوالثدیه» را در اسكندریه به قتل رسانده است ولی این مانع از این نبود كه آنچه من از پیامبر شنیده بودم، بگویم، پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: او را بعد از من بهترین امتم به قتل می رساند. امام روز جنگ نهروان هنگامی كه از كنار كشتگان خوارج می گذشت، فرمود: «بوسالكم، لقد ضركم من غركم، فقیل له: من غرهم یا امیرالمومنین؟ فقال: الشیطان المضل، و الا نفس الاماره بالسوء، غرتهم بالامانی و فسحت لهم بالمعاصی و وعدتهم الاظهار، فاقتحمت بهم النار»[2]. (بدا به حال شما! آن كس كه شما را فریب داد به شما ضرر زد، به امام عرض شد ای امیرمومنان چه كسی آنها را فریب داد؟ فرمود: شیطان گمراه كرد نفس اماره آنها را به وسیله ی آرزوها، فریفت، راه گناه را بر آنها گشود، نوید پیروزی به آنها داد و آنها را به جهنم فرستاد.) [صفحه 190]
برج بن مسهر طائی، از شعرای مشهور خوارج است، او با صدای بلند به طوری كه امام علیه السلام بشنود، گفت: «لا حكم الا لله» (حكمی نیست جز از جانب خدا).
صفحه 190.